gorbi
Kawazi Kumi
Dołączył: 30 Lis 2005
Posty: 877
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 1 raz
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Łódź
|
| Temat postu: W trenerskiej rodzinie ... |
|
|
Na codzień dzielą ich setki kilometrów, Ireneusz Mazur większość swojego czasu spędza w Bełchatowie, Grzegorz Ryś mieszka w Olsztynie. Jeszcze do niedawna stawali naprzeciwko siebie na krajowych parkietach, walcząc ze swoimi drużynami o punkty Polskiej Ligi Siatkówki. Poza tym, że obydwaj zdobyli mistrzostwo świata z reprezentacją juniorów (Mazur w 1997 roku, Ryś w 2003 roku), i dwukrotnie wicemistrzostwo Polski z byłymi klubami (Mazur z AZS-em Częstochowa, Ryś z AZS-em Olsztyn) łączą ich również więzy rodzinne. Są szwagrami.
Grzegorz Ryś jest młodszym ze szwagrów. Gdy jeszcze obydwaj trenerzy nie byli rodziną, Ireneusz Mazur był nawet trenerem Rysia w klubie Stali Nysa. Nysa awansowała wtedy do I ligi siatkarskiej. Niedługo jednak potem również on postanowił zająć się trenerką. Brał udział w zgrupowaniach organizowanych właśnie przez Mazura, chcąc podpatrzeć ówczesnego trenera reprezentacji juniorów.
- Byłem na wielu zgrupowaniach prowadzonych przez Irka Mazura – mówi Grzegorz Ryś. - Ojciec, Irek Mazur, Wiktor Krebok oraz Hubert Wagner to szkoleniowcy, od których nauczyłem się najwięcej.
Ireneusz Mazur natomiat, to były zawodnik AKS-u Busko Zdrój, skąd pochodzi, absolwent krakowskiej AWF. Jako zawodnik nie osiągął oszałamiajacych sukcesów, ceniony był za stabilne przyjęcie. W 1985 roku rozpoczął pracę jako szkoleniowiec.
- Żeby przejąć reprezentację juniorów przygotowywałem sie ponad dziesiec lat – wspomina Ireneusz Mazur - Pracowałem w szkoleniu centralnym. Dało mi to dużą wiedze merytoryczna, ponieważ korzystałem z możliwosci kontaktu z najlepszymi zespołami Europy i świata.
W kadrze juniorów się minęli. Mazur od 1993 roku rozpoczął tworzenie grupy reprezentacyjnych juniorów, aby w 1996 wywalczyć z nimi mistrzostwo Europy, a w 1997 mistrzostwo Świata. W 1998 roku Mazur przejął seniorów, a za juniorów w niedługim czasie zabrał się Ryś, który nie chcąc być gorszy od szwagra, zdobył z nimi również mistrzostwo świata w 2003 roku.
Podobnie było w przypadku seniorów. Mazur jako drugi szkoleniowiec biało-czerwonych (przy Zbigniewie Zarzyckim) prowadził Polaków w latach 1992-1993, Ryś został asystentem trenera polskiej reprezentacji, Witolda Kreboka, w 1994 roku. Z kolei, gdy Mazur stał się w 1998 roku, pierwszym szkoleniowcem biało-czerwonych, w sztabie szkoleniowym kadry nie było już Rysia.
Spotkali się w sezonie 2002/2003 w Szczecinie. Ryś jako pierwszy szkoleniowiec tego klubu wspólpracował właśnie z Mazurem, który był trenerem koordynatorem. Klub ze Szczecina obydwaj prowadzili przez rok. Ryś przeniósł się do Olsztyna, Mazur do Bełchatowa.
Gdy Grzegorz Ryś był trenerem AZS-u Olsztyn, mieli między sobą niepisaną umowę, która polegała na tym, iż przed pojedynkami ich klubów nie rozmawiali ze sobą na kilka dni wcześniej. Przed finałowymi spotkaniami Polskiej Ligi Siatkówki, sezonu 2004/2005 pomiędzy Skrą Bełchatów i AZS-em Olsztyn, nie odzywali się do siebie już tydzień wcześniej.
- To nie dlatego, że się pokłóciliśmy, absolutnie. Obaj jesteśmy trochę takimi gadułami. Nie chcieliśmy, aby czegoś przypadkowo nie wychlapać – śmieje się Ireneusz Mazur. - Każdy z nas ma swoją pracę i swoje ambicje.
„Rozmawiali” ze sobą jednak na łamach prasy na temat tamtych spotkań. Trener Mazur twierdził, że w sprawach okołosportowych ma większe doświadczenie od swojego szwagra. Ten ripostował, że na boisku udowodni w czym on jest lepszy.
- Zaraz po meczach nie ma czasu na dłuższe rozmowy – mówi Ireneusz Mazur – Składamy sobie gratulacje, a zdzwaniamy się kilka dni później. Tak było również po ostatnim meczu finałów PLS-u 04/05. Oni siedzieli w swoim ośrodku 30 km od Olsztyna i cieszyli się ze srebrnego medalu. My świętowaliśmy w samym mieście. Najbardziej zapamiętałem z tamtej rozmowy żartobliwe zdanie Grześka, że Mazur nie powinien tego robić w stolicy Warmii. (śmiech)
- Gdy umawiamy się z Irkiem na spotkanie poza halą, nasze żony żartują, że „zwierzęta przemówią niczym w wigilijny wieczór” (śmiech). – dodaje Grzegorz Ryś.
W tej potyczce górą okazał się Ireneusz Mazur, można zatem jedynie domyślać się czy po tamtym finale trener Mazur wyjaśnił swojemu szwagrowi jaki znalazł sposób aby pokonać olsztyńską drużynę, a tym samym zdobyć ze Skrą Bełchatów pierwszy złoty medal mistrzostw Polski.
- Fachowcowi miałem tłumaczyć?. Po pierwsze, dwa razy z nami wygrali wcześniej w lidze. Po drugie, Ryś wie, że w finale byli bez szans (śmiech).
Drugi trener bełchatowskiej Skry, Jacek Nawrocki dodaje : - Ja znam ich obydwu i ich rozmowy kończą się najczęściej na tym, że Irek mówi „Nie dyskutuj ze mną”. (śmiech)
Ireneusz Mazur żartuje nawet, że Grzegorz Ryś to nie tylko trener, a więc jego rywal, ale również... – Jest też młodszy, chociaż jak staniemy obok siebie to być może można odnieść inne wrażenie, za to ja mam więcej siwych włosów i to jest przewaga moja – mówi, śmiejąc się trener mistrzów Polski.
Czy zatem w ich życiu, gdy już spotkają się przy rodzinnym stole jest w ogóle miejsce na rozmowy inne niż poświęcone siatkówce?
- Ich każda rozmowa kończy się na siatkówce – twierdzi jednak żona trenera Mazura, pani Bożena Mazur. - To ich cały świat, żyją siatkówką na codzień i trudno uciec od tego tematu również, gdy spotkają się poza halą sportową.
- My trenerzy jesteśmy zwariowanymi ludźmi, bardzo drażliwymi, reagującymi często bardzo histerycznie na wiele rzeczy, ale tacy jesteśmy , dzięki temu ten sport jest. „Normalny” , przepraszam za wyrażenie człowiek, pewnie by tej siatkówki nie budował, dlatego my nie do końca zrównoważeni ludzie (śmiech), potrafimy oddać wszystko to co mamy w sobie, żeby ta siatkówka była, kochamy ją i jesteśmy dla niej wiele zrobić – kończy trener mistrzów Polski.
Post został pochwalony 0 razy
|
|
Siatkówka w Polsce i na Świecie 
Autor
